یادم هپکو را فراموش/ شرکت ماشین سازی هپکو مدیرعامل ندارد!
تاریخ انتشار: ۲۵ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۵۷۷۲۹۷
به گزارش خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، شرکت هپکو در سال ۱۳۵۱ در اراک احداث شد تا به مونتاژ ماشین آلات سنگین بپردازد؛ از سال ۱۳۵۴ با همکاری شرکت‌های نویستار اینترنشنال آمریکا، پوکلِین فرانسه، صنایع سنگین ساکائی ژاپن، دایناپاک سوئد و لوکومو فنلاند فعالیت خود را آغاز کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تنش‌های سیاسی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی و جنگ نتوانست فعالیت‌های شرکت هپکو را متوقف کند و حتی تولیدات این شرکت توانست پشتیبان کشورمان در مقابله با دشمنان باشد تا جایی که در سال ۱۳۶۴ طرح توسعه این شرکت با تاسیس سالنی به مساحت ۶۰ هزار متر مربع با اعتبار ارزی ۱۰۰ میلیون دلار کلید خورد که در سال ۶۸ به بهره برداری رسید و می توان آن را نقطه عطفی برای این ابر شرکت در نظر گرفت.
شرکت جوانی که چند سال پیش تاسیس شده بود به مرور قدرت می گرفت و حرف برای گفتن داشت؛ افراد بسیاری اوج تولید شرکت را مربوط به بازه زمانی سال‌های ۷۵ تا ۸۵ می دانند، زمانی که سیاست درست اتخاذ شده در این شرکت چرخ تولید آن را می چرخاند و حتی در دور‌هایی به سمت دوشیفته و سه شیفته شدن حرکت کرد. قیمت مناسب محصولات تولید شده در این شرکت توانست توجه صنعتگران داخلی و خارجی را به خود جلب کند.
بیشتر بخوانید: حرکت چرخ‌های قطار روی ریل‌های ساخت ایران/دست خارجی ها چه زمانی از راه آهن کشور قطع می‌شود؟
سال ۱۳۸۲ این شرکت، سهام خود را وارد بورس کرد و سال ۱۳۸۴ همزمان با تاسیس شرکت لیزینگ ایرانیان در هپکو تولید به میزان اوج خود رسید؛ شرکت دوران اوج خود را سپری می‌کرد و هیچ مشکلی جلوی روند پیشرفت آن را نمی‌گرفت تا آن که سال ۸۵ فرا رسید؛ زمزمه‌هایی در مورد خصوصی سازی هپکو آغاز شد و در نهایت هپکو در آن سال با شرایطی که رسانه‌ای نشد و با ۱۸۰۰ نفر پرسنل در قالب مزایده به شرکت واگن‌سازی کوثر واگذار شد و این اتفاق را می‌توان نقطه عطفی برای نابودی هپکو دانست.
تغییرات و مشکلات داخلی که بعد واگذاری هپکو و کنار رفتن مدیر ۱۷ ساله آن به وجود آمد در نهایت در سال ۸۸ نمایان شد؛ از آن پس تعداد تولیدات این ابر شرکت کم‌تر و مشکلات آن بیشتر می‌شد و در نهایت پس از هشت سال مدیریت کج‌دار و مریز صدای اعتراض کارگران بلند شد. از سال ۹۴ تجمعات اعتراضی کارگران این شرکت آغاز و به سطح شهر کشیده شد تا وخامت حال تولید در این شرکت به گوش همگان برسد.
با سفر اراک رئیس جمهور در سال ۹۵ و بازدید نوبخت، رییس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور، از این کارخانه پیگیری‌های دولت برای رسیدگی به این واحد صنعتی آغاز شد؛ شرایط نا به سامان ادامه پیدا کرد و در نهایت در خرداد ۹۶ این شرکت، به فرد دیگری واگذار شد. واگذاری پر از حرف‌ها و حاشیه‌ها که مهمترین آن روند و رقم واگذاری بود، شرکت هپکو در آن دوران به مبلغ ۲۱۶ میلیارد تومان به مدیر بعدی واگذار شد و به این صورت که سهامدار جدید باید ۱۰ میلیارد تومان از مبلغ یاد شده را به صورت نقد و مابقی را به صورت اقساط پرداخت می‌کرد.
این واگذاری عجیب نه تنها دردی از این غول صنعتی دوا نکرد بلکه باعث افزایش اعتراضات شد تا جایی که در ۲۵ شهریور۹۶ این اعتراضات به ضرب و شتم کارگران و بازداشت شماری از آنها منجر شد. اعتراض‌ها بیشتر و بیشتر می‌شد و ماجرای بازداشت کارگران بالا گرفت تا جایی که ۴ مهر ۹۶، ربیعی وزیر کار وقت به عنوان نماینده رییس جمهور در سفر به استان مرکزی در جمع کارگران حاضر شده و برای این رفتار صورت گرفته از آنان عذرخواهی کرد؛ این حضور در نهایت به ارائه تسهیلات ۷ میلیارد تومانی به این شرکت و وعده بهبود شرایط منجر شد.
۳۰ خرداد ۹۷ هیات مدیره و مدیرعامل جدید هپکو معرفی شدند و وعده بهبود شرایط را می‌دادند؛ اما روز ۷ خرداد ۹۸ دوباره شاهد تغییر مدیریت در این شرکت بودیم؛ این اتفاقات همه چیز را به دوران وخیم گذشته بازگرداند و در شهریور ۹۸ دوباره بلاتکلیفی وضعیت سهامداری شرکت، توقف تولید و معوقات کارگری و مواردی از این قبیل کارگران را به مرکز شهر اراک کشید. تغییر مدیرعامل از طرف سازمان خصوصی سازی کارگران را آرام نکرد و در نهایت کار به بستن ریل راه آهن شمال به جنوب کشور کشید که دستگیری حدود ۲۰ نفر از کارگران را به همراه داشت.
مدتی است که با افزایش چشمگیر بدهی‌های و اخذ تسهیلات سنگین تمام معوقات کارگران هپکو تسویه شده است؛ گمان می‌کردیم اوضاع آرام شده و روز‌های خوش هپکو در راه خواهد بود، اما به تازگی اخباری از مشکلات جدیدی در این شرکت به گوش رسیده است. بنا بر اخبار ارائه شده روز ۱۰ اسفند ۱۳۹۸ بیش از ۲۱۱ میلیون سهم از هپکو به بهانه کنترل قیمت سهام فروخته شد، مجموع فروش سهام این شرکت در این روز و روز‌های بعد به بیش از ۱ درصد سهام شرکت رسید و این در حالی است که فروش بیش از ۱ درصد سهام چنین شرکتی کاملا خلاف قوانین بورس است. جالب‌تر آنجاست که نقدینگی فروش این شرکت طبق قانون به خزانه دولت واریز شده و هیچ تاثیری بر حال نامناسب هپکو نخواهد داشت.
ماجرا به همین جا خلاصه نمی‌شود و صحبت از یک تخلف ساده نیست؛ عرضه ناگهانی این حجم از سهام این کارخانه باعث کاهش ارزش سهام آن شده و هپکو را به سمت نابودی می‌کشاند؛ پیگیر علت انجام این کار شدیم، اما گویی سازمان خصوصی سازی باز هم شرکت هپکو را به باد فراموشی سپرده و قصد کمک به آن را ندارد.
ابوالفضل روغنی گلپایگانی مدیرعامل هپکو در گفت‌وگو با خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، از استعفای ۶ ماهه خود خبر داد و اظهار کرد: در حال حاضر مسئولیت این شرکت به ایمیدرو واگذار شده و هر مساله‌ای وجود دارد ایمیدرو باید درباره آن پاسخگو باشد. این شرکت در شرف انتقال است و به احتمال زیاد تا پایان ماه این کار انجام می‌شود.
او با اشاره به این که واگذاری این شرکت به ایمیدرو ابلاغ شده است تصریح کرد: من حدود ۶ ماه است که از سمت مدیرعاملی شرکت هپکو استعفا داده‌ام و در جایگاه پاسخگویی درباره این شرکت نیستم؛ تمام مسئولیت این شرکت به ایمیدرو واگذار شده و سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی باید پاسخگوی آن باشد.
این در حالی است که روابط عمومی این سازمان ضمن تکذیب خبر فوق در گفت‌وگو با خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: شرکت هپکو در حال حاضر در اختیار بخش خصوصی است. مسئولیت شرکت هپکو به سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران واگذار نشده و در صورت وقوع حتما از طریق رسانه‌ها اطلاع رسانی خواهد شد.
این به معنای آن است که هپکو برای ۶ ماه بدون مدیر عامل رها شده و حتی مشخص نیست چه کسی مسئولیت رسیدگی به آن و پاسخگویی درباره عملکرد این شرکت را بر عهده دارد؛ سازمان خصوصی سازی هپکو را به حال خود رها کرده و این شرکت بزرگ را به سمت نابودی می‌کشاند؛ ادامه روند فوق بدون شک سبب می شود در آینده ای نزدیک از یکی از بزرگترین تولیدکنندگان ماشین آلات سنگین چیزی جز چند هزار متر زمین و چند دستگاه صنعتی باقی نماند.
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: سازمان خصوصی سازی هپکو خصوصی سازی شرکت هپکو واگذار شد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۵۷۷۲۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا هیچ وقت یادمان نمی ماند درِ خانه را قفل کرده ایم یا نه؟
دانشمندان یک قدم به درک اینکه چرا بعضی چیزها را به خاطر می سپاریم و برخی دیگر را فراموش می کنیم، نزدیک تر شده اند.
به گزارش روزیاتو، محققان دانشگاه رایس ِ آمریکا دست به پژوهشی زدند که نشان داد ما برخی جنبه های یک تجربه همچون شرایط کلی را به جای جزئیات کوچک تر به خاطر می سپاریم.
به همین دلیل است که احتمال فراموش کردن تجربه های جزئی تر و پیش پا افتاده تری مانند قفل کردن یا نکردن در ِ خانه، بیشتر است.
برای درک بهتر نحوه ی عملکرد حافظه ی انسان، محققان دانشگاه رایس تصاویری را به شرکت کنندگان پژوهش خود نشان دادند.
در این آزمایش حافظه، برخی از تصاویری که برای شرکت کنندگان به نمایش درمی آمدند، تکراری و برخی دیگر جدید بودند.
برخی تصاویر شباهت زیادی به یکدیگر داشتند، اما در برخی دیگر تشخیص تفاوت های آن ها از یکدیگر دشوارتر بود. هدف از نمایش تصاویر مشابه، مختل کردن حافظه با شبیه سازی تجربیات پیش پا افتاده ای بود که روزانه داریم، مانند قفل کردن در ِ خانه.
محققان پی بردند که به یاد ماندنی ترین تصاویر که احتمال به خاطر سپردن آن ها توسط شرکت کنندگان بیشتر بود، تصاویری رنگارنگ با حضور افرادی در عکس بودند. به عبارت دیگر، تصاویری که شلوغ و بی نظم نبودند، فراموش نشدنی تر بودند.
گرچه شرکت کنندگان به یادماندنی ترین تصاویر را به درستی به یاد آورده بودند، اما اثر آن بعد از ۲۴ ساعت از میان رفت. این به ویژه درمورد به یاد آوردن تجربیات مثبت صدق می کرد، امری که نشان داد این دست تجربیات در ابتدا به یاد می مانند، اما بیشتر مستعد فراموش شدن هستند.
گرچه معمولاً تصور این است که احساسات می توانند فرآیند پردازش حافظه را بهبود بخشند، اما انسان ها اغلب جنبه ی اصلی یک تجربه یا به عبارتی دیگر «مخلص کلام» را به یاد می آورند، نه جزئیات اضافی را. به گفته ی محققان، گذشت زمان اغلب این موضوع را تشدید می کند.
برای مثال، اگر سعی کنیم که به خاطر آوریم در سال گذشته چه کارهایی انجام دادیم، احتمالاً کارهای زیاد و مختلفی را به خاطر می آوریم. با این حال، احتمالاً تنها برخی از این خاطرات را با جزئیات زیاد به خاطر می آوریم. ممکن است به یاد بیاوریم که به سفر رفته بودیم، اما احتمالاً یادمان نمی آید که در هر روز ِ سفر چه فعالیت هایی انجام داده بودیم.
نتایج این پژوهش نشان داد محتوای احساسی، مدت زمان گذشته یک تجربه و ویژگی های ادراکی حافظه، همگی در به خاطر آوردن یا نیاوردن جزئیات یک اتفاق تأثیرگذارند.
به گفته ی محققان دانشگاه رایس، این پژوهش نشان داد که تجربیاتی که برای یک شخص فراموش نشدنی هستند، مثل جشن تولد، مرگ عزیزان و غیره، به احتمال زیاد برای یک شخص دیگر هم فراموش نشدنی هستند. این ها اغلب تجربیات مثبت یا منفی هستند.
این محقان می گویند ما اغلب تصور می کنیم که خاطرات احساسی بهتر به خاطر سپرده می شوند، اما در حقیقت این ویژگی های اصلی یک خاطره است که به خاطر سپرده می شود، اما جزئیات آن ممکن است فراموش شوند.
یکی از دلایل اینکه ما نمی توانیم همه ی تجربیات مان را به خاطر آوریم این است که مغز ما ظرفیت محدودی دارد.
به گفته ی محققان، مغز ما احتمالاً نمی تواند هر چه که تجربه می کنیم را به خاطر بسپارد و به همین دلیل مجبور هستیم اندکی از اطلاعاتی که مهم نیستند را به شکل انتخابی فراموش کنیم.
کانال عصر ایران در تلگرام
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است